ویران شود !

حالا که تنها پاتوقم تو این شهر بی خبر بست و رفت دیگه به چی میشه دل خوش کرد حالا که از صبح آهنگ طلوع محسن نامجو تنها رفیقم شده به چی میشه دل خوش کرد، به جز خودت!

پ.ن: ویران شود این شهر که میخانه ندارد 

اشوب

بعضی صبح ها همینه، از صبح شروع میشه تا شب. آشوب تو دلم رو میگم...

پاشیدن آب خنک صبحگاهی هم به سر و صورت دردی رو دوا نمیکنه. آماده شدن واسه یه روز کاری دیگه هم فایده ای نداره. پس کی این دل عزم صلح دارد با ما؟

تو هم نمیدونی؟ تو که مسئول این آشوبی!

یک خطی

فکر میکنم تمام شاعرها تو را می شناسند؛ هر شعر عاشقانه ای که می‌خوانم تو در کلماتش پنهانی

روزنوشت

فقط کافیست نامت را بخاطر آورم طوفان رنگ‌هاست که هجوم می آورد و من مثل عکسی سیاه و سفید گوشه ای به نظاره می‌نشینم 

آدم سابق

خبر خوب اینکه، راه اشتباه رفتن قابل بازگشته خبر بد اینکه، تو دیگه اون آدم سابق نیستی

سنگ بزرگ

با اینکه میدونستم سنگ بزرگ نشونه نزدنه اما دلم میخواست با تو تمام راه های نرفته رو برم...

نشد

حالا هزار و یک دلیل هم بیاری، هزاری عذر و بهونه هم جور کنی و شرح بدی بازم دردی رو دوا نمیکنه.

سلامتی

بنظرم سیگار رو وقتی باید کشید که حس کنی برای سلامتیت مفیده و این حس بجز یکی دوبار در سال و روزهای بارونی سراغت نمیاد.

پس اگر این حس بهت دست داد, تو هم محکم دستشو فشار بده. 

چقدر

شاید تو زندگی بعدیم یه درخت بشم یه درخت نارنج وسط حیاط خونه ت که زیر سایه اش روی یه صندلی نشستی و چای مینوشی و به این فکر می‌کنی که چقدر بهت نزدیکم...

سراب

ما به اندازه ای که باهم خاطره نداریم، باهم زندگی کرده ایم 

ما به اندازه تشنگی خود، سراب دیده ایم و سیراب نشدیم 

رفیق

میخواهم لباسم را بپوشم و بروم کمی قدم بزنم بی هدف... حین لباس پوشیدن به این فکر میکنم چرا نباید رفیقی در این شهر برایم مانده باشد چرا همه آنها به شهر دیگری رفتند؟ آدم بدون رفیق مثل آدم از گردن به پایین فلج می ماند کارش می شود فقط دیدن سقف بالای سرش و حرف زدن با خودش... دکمه آخر پیراهنم را که می‌بندم پیش خودم میگویم باید بروم سراغ سنتور خاک گرفته ام دوباره باید یادگیری را شروع کنم.

 شاید از فردا شروع کنم. آدم که تنها میشود سراغ خاک گرفته ها را میگیرد.