بعضی آدم ها تموم شدنی نیستند همیشگی اند. همین بعضی ها اگر نباشند می شوند درد، که تموم شدنی نیست اما کم شدنیه. شاید همینجاست که حافظ میگه دردم از یار است و درمان نیز هم. منم مثل حافظ معتقدم الا بذکرالیار هست که تطمئن القلوب میشه، واسه همینه که زنده ایم.
پ.ن:هوای فردا بستگی داره کی کجاست، کی تو دل کیه؟ شاید ابریه، شایدم نیست(رادیو چهرازی)
آقا اصلن من با خداحافظی مشکل دارم از همون بچگی که وقت خداحافظی گریه میکردم تا الان که وقت خداحافظی میریزم تو خودم... اساسا من با ترمینال و فرودگاه و ایستگاه تاکسی و اتوبوس و کیف و چمدون و جمع کردن لباس مشکل دارم
نیا یا اگرم میای اون چمدون لعنتی رو بذار تو کمدی که سالهاست گردوخاک نشسته توش، درشم قفل کن، کلیدشم قورت بده .